Fini

C'est bizarre, mais vrai. Mon stage à Crowne plaza est fini. Le dix mois sont passé.

De 10 maanden stage in hotel Crowne Plaza Paris République zijn voorbij. Heel raar.
Afgelopen weken waren ontzettend druk en daarom heb ik, helaas, niks kunnen schrijven. Ik had graag nog een verslag geschreven, want er is een heleboel in de tussentijd gebeurd en ik heb dus een heleboel te vertellen!

Afgelopen weken druk bezig geweest met mijn stageverslag. Het is eindelijk af. Vandaag heb ik het uigeprint en ingebonden. Ik had wat vertraging met mijn beoordeling (dit moet de manager invullen), maar dat is gelukkig nu ook opgelost.

Verder afgelopen weken al wat mensen gedag gezegd. Dan merk je wel dat het eind er echt begint aan te komen. Vrijdag 7 mei heb ik cocktail gedronken met Kevin & Anne bij de Bastille. We hadden zo'n grote bak besteld, nja het lijkt net een vissenkom, en dat is dus een cocktail die je dan deelt met 3/4 personen. Was een hele leuke avond! De volgende dag had ik afgesproken met Suzy, Roos en nog een paar meiden. Zij zouden een paar dagen daarna Parijs verlaten en dus gingen we lunchen en wat drinken in le Marais. De volgende dag naar Kevin gegaan. Ook Anne, Linda & het buurmeisje van Kevin, Gabriella, waren er. Eind van de middag nog gepicknickt in het park. Erg gezellig! 14 mei uit eten geweest met Kevin bij Café Hugo op Place de Vosges. Eén van mijn favoriete plekken in Parijs! Heerlijk gegeten!

Verder heb ik afgelopen weken natuurlijk nog gewerkt. Was het wel zat en die laatste maand was net teveel eigenlijk. De sfeer op het werk was ook niet echt leuk en het werk was een beetje eentonig.
Voor de maand mei had ik mijn weekenden gevraagd, dat was wel fijn. De 2e week van mij was een drukke week, 5 dagen gewerkt van ma t/m vr. Toen was het zaterdag en had ik dus eindelijk weekend. Helaas niet voor lang. Ik was even langs mijn werk gegaan om iets te vragen over mijn stageverslag. Toen vertelde Lonny (leidinggevende) mij dat het gerucht ging dat het hotel (de werknemers dus) zouden gaan staken de volgende dag (zondag 15 mei). Ik had eindelijk mijn weekend vrij en was ontzettend moe, want ik had de hele week hard gewerkt. Ik zei dus dat ik daar niet zo'n zin in had. Maar 's avonds belde Lonny dat de General manager & de Rooms division manager verwachtten dat ik er zou zijn. Nouja daar ging ik dan.

De staking heeft 4 dagen geduurd. En het was verschrikkelijk. Ik had natuurlijk nog nooit een staking meegemaakt. Je hoort het natuurlijk wel vaak, maar nooit dat het in het bedrijf was waar je zelf werkt. Ik ben stagiaire dus ik moest gewoon mijn uren maken. En wat voor uren. Nog nooit in mijn leven heb ik zo hard gewerkt. Comme on fait de sport.

De eerste dag was chaos. Vrijwel alle werknemers van de Housekeeping staakten. Femmes des chambres (kamermeisjes), gouvernantes (leidinggevenden!), & equipiers. Alleen 2 kamermeisjes waren gekomen om te werken. De housekeeping is een afdeling met ontzettend veel personeel, een groot team dus. Zondag waren we met 4 kamermeisjes, 1 équipier, ik, Lonny, Rooms division manager en de General manager. En wij moesten dus 328 kamers schoon zien te krijgen. Niet gelukt natuurlijk. Heel veel gasten zijn overgeplaatst naar een ander hotel. Samen met Lonny (Ass. Gouvernanante Generale), de Rooms Division manager & de General Manager (!) hebben wij alle recouches (de mensen die blijven in het hotel, stayovers) schoongemaakt. Zondag tot 21:00 gewerkt. Ik was doodmoe.

Olivier (Rooms Division Manager) had gevraagd aan mij of ik de volgende dag de Ouverture, de opening van de dag bij de Housekeeping, kon doen. Dat betekent 7 uur beginnen. Ik ben om 6:30 begonnen, omdat ik wist dat het personeel dat staakt je tegenhoudt bij de ingang, zodat je niet gaat werken. Dat is gebeurd met de extra's (mensen die af en toe, als het dus nodig is, gevraagd worden om te komen) die aankwamen bij het hotel. Die mensen zijn niet echt veel gewend (niet dat ik een staking gewend ben maar okee) en zijn dus niet bestand tegen een groep mensen die zeggen dat je er niet in mag (wat natuurlijk onzin is). Die mensen waren bang en zijn dus naar huis gegaan. Dus wij hadden toen nog minder mensen die wél werkten. Er zijn namelijk allerlei regels aan verbonden. Het hotel mag niet allerlei mensen bellen om te komen werken, want dan kunnen de stakers dat tegen het hotel gebruiken. Er werden ook allerlei inspecties gedaan, op verzoek van de stakers natuurlijk, wie er werkte tijdens de staking en of dat verantwoord was.

Dinsdag was Lonny, mijn leidinggevende er niet, dus was ik de enige leidinggevende bij de Housekeeping. En dus ook de enige die alles in goede banen moest leiden. En ook het enige aanspreekpunt. Mijn telefoon bleef maar gaan, want iedereen belde mij, als hij of zij een probleem had. Ook waren er die dag 2 nieuwe stagiaires die begonnen en die moesten eigenlijk worden ingewerkt. Ik heb ze die dag maar een andere taak gegeven, want uitleggen, daar was nou net geen tijd voor. Dit zijn mensen die normaal elke dag achter hun bureau zitten. Ze kwamen allemaal op ons kantoor. Het was wel een erg grappig gezicht en ik heb erg moeten lachen. Olivier zei: 'Okee maak allemaal even tweetallen.' Heeel grappig! En toen was ik degene die aan het woord was dus. Natuurlijk wisten die mensen helemaal niet wat er gebeuren moest, dus moest ik dat even gaan uitleggen, en laten zien. Hup iedereen met een kar met linnengoed en handdoeken naar boven. Iedereen en bak met schoonmaakproducten en gaan!
Die avond, ik ben nog nooit zo moe geweest. Ik had pijn in mijn hele lijf. Dus vroeg naar bed, want morgen weer zo'n dag. De staking was nog niet voorbij.

Het gerucht ging dat de staking misschien nog wel lang zou gaan duren. Er waren vergaderingen geweest, maar ze waren het niet met elkaar eens. Wat ik nu eigenlijk vergeet te vertellen! Het lawaai. Niet te geloven. Wat maakten die stakers een lawaai. En dat zijn gewoon je naaste collega's, zo raar! Ik liep op de 4e verdieping en kon ze nog horen schreeuwen en fluiten (ze hadden van die irritante fluitjes).

De 4e dag. Gigantisch zwaar was het. Ik was al 4 dagen lang, gouvernante, femme de chambe en équipier tegelijk geweest. Die dag ook nog samen met Fleur, ass. générale van RH (Personeelszaken) 17 bedden opgemaakt. Dat voel je wel aan je armen. Ik was echt kapot. Alsof ik 3x de marathon had gelopen. Olivier zei nog, de volgende keer neem ik zo'n stappenteller mee haha.

Woensdag, eind van de middag, heb ik een eindgesprek gehad met Olivier (Rooms Division Manager) en de manager van Personeelszaken. Olivier was laaiend enthousiast over mij. Hij heeft me ook al meerdere malen een baan aangeboden. En ik heb die al meerdere malen afgeslagen. Toch heb ik erg getwijfeld. Moet ik het nou toch doen? Het is toch een kans. En ik zou dan een leidinggevende functie hebben. Maargoed, het past niet helemaal in het plaatje van mijn zomervakantie, dus ik heb het afgeslagen. Natuurlijk erg bedankt, want het is een compliment natuurlijk!

Ik kreeg ontzettend veel complimenten van Olivier. Hij zei dat ik een fantastische carrière in de hotelwereld tegemoet ga! Super fijn om te horen. Hij zegt dat ik alle ingrediënten bezit!

Ze hadden ook nog een leuk extraatje voor me. Ik krijg mijn laatste week betaald als een werknemer, dus dat is ongeveer het dubbele. Voor mijn goede inzet en omdat ik alles gewoon die dagen alleen gerunt heb. Dus daar ben ik erg blij mee!

Donderdag was weer een 'gewone' dag. De staking was voorbij. Maar dat betekende niet dat alles weer normaal was. Sowieso kan ik je zeggen, Fransen zijn niet echt normaal haha. Maargoed, heel veel te doen donderdag dus. Opruimen. Alles weer rangschikken. Er was een hele rare sfeer tussen de mensen die wél gewerkt hadden en de mensen die gestaakt hadden. Mensen vroegen waarom ik niet gestaakt had. Nouja, omdat ik stagiare ben en mijn dagen dus gewoon moet maken én omdat ik bijna wegga én omdat ik niet eens een 'echt' salaris heb. Mensen die gestaakt hadden waren boos op mensen die wel gewerkt hadden. Er waren 2 kamermeisjes die dus wel gewerkt hadden. 1 was nogal bang voor de rest en ze zei dat ze echt aangekeken werd. Best zielig eigenlijk. Die donderdag zei er ook nog een gouvernante dat het op haar étage in de magazijnen een rotzooi was. Ik zeg nou moet je eens goed luisteren. Ik geloof niet dat jij begrijpt in wat voor situatie het hotel verkeerde tijdens de staking? Ik zeg, de mensen die gewerkt hebben, hebben zo hard moeten werken, dus ga alsjeblieft niet zeggen dat er iets niet is opgeruimd. Nja toen was ze stil. Nog veel meer mensen begonnen daarover trouwens. Mja dan denk ik, nja wat let je? Ruim het zelf op dan. Maargoed, zo zitten Fransen dus écht niet in elkaar.

Eigenlijk was donderdag mijn laatste dag, want ik had zondag gewerkt, dus t/m donderdag maakt dat 5 dagen. Toch heb ik gister ook nog gewerkt. Was niet echt een bijzondere dag. Veel mensen gedag gezegd en foto's gemaakt en contactgegevens uitgewisseld. Toen ik bijna klaar was belde Olivier. Ja Esmeralda kan je alsjeblieft naar het bureau komen, want ik heb een probleem. Ik dacht, o nee hè, wat nu weer? Maar toen ik daar aankwam stonden daar de mensen van personeelszaken, Lonny, de General Manager en nog meer met champagne! Jaja, de champagne komt er altijd bij in Parijs! Ik vond het echt hartstikke lief van ze! Dus dat was een leuke afsluiting.

Hiermee sluit ik ook dit verhaal af. Natuurlijk is het nog niet helemaal afgelopen. Ik heb nog twee weken hier. Op 6 juni vertrek ik dan toch écht naar Nederland.

Bisou et à plus,
Esmeralda