Weekend Khao Yai National Park

Lieve allemaal!

Hier weer een lange blog van mij vanuit Thailand. Ik loop een beetje achter met mijn verhalen. Afgelopen week is erg druk geweest.

Samen met Yvette en Juliette vertrok ik vrijdag 14 februari naar Pak Chong voor een weekend Khao Yai National Park, het oudste national park van Thailand. Dat beloofde wat natuurlijk.

Dit weekend was echt hilarisch. Het begon al op de heenreis. We gingen vanaf Singburi met een minibus.
Een minibus heeft plaatsen voor 15 personen, maar meestal worden er meer mensen toegelaten en die moeten dan staan of gewoon bij elkaar op schoot (meegemaakt dat een man bij een vrouw op schoot moest!).

Tijdens onze rit naar Saraburi aten Juliette en ik Oreo koekjes. Naast ons stond/zat een man de hele tijd te kijken naar ons (sowieso kijkt iedereen naar ons hier haha) en dus bood Juliette hem een koekje aan. De man nam het koekje aan maar begon daarna echt keihard te lachen. Hij hield z'n hoofd tegen het raam en z'n hand voor z'n mond. Die man was echt hilarisch en ook zo schattig. Thaise mensen lachen om alles, ook omdat ze soms best verlegen zijn in die dorpjes. Bij ons ontstond ook echt een lachbui, we kwamen niet meer bij.
Ook hadden we een hele rare chauffeur die ons de hele tijd in de gaten hield, als we bijvoorbeeld begonnen te praten werd hij boos en gebaarde dat we niet mochten praten, waarop wij keihard moesten lachen.
Na nog een overstap te hebben gemaakt in Saraburi komen we aan in Pak Chong en werden opgehaald door iemand van Bobby's Apartments, het hostel waar wij geboekt hadden voor omgerekend wel 1 euro per persoon per nacht!!

Het hostel was prima en vrijdagavond hebben we lekker Thais gegeten en zijn we op tijd gaan slapen, want de volgende ochtend begon onze tour om 7 uur.

We hebben een hele leuke dag gehad! We hebben een trekking gedaan door het bos. We hebben een beetje pech gehad die dag. Helaas was het zoals onze gids leuk zei 'animal holiday', want helaas hebben we vrij weinig dieren gezien, op een paar apen en een olifant na. Ik had graag wat vogels willen zien en op de foto willen zetten maar helaas. Ook reden we naar een uitzichtpunt, komen we daar aan is het zo mistig als wat en dus was er niets te zien! Verder hebben we een waterval bekeken, die was mooi, maar klein omdat we ik de droge tijd zitten nu. Toch hebben we een erge leuke dag gehad!

Wat we zondag gingen doen was nog de vraag. De eigenaar van het hostel vertelde ons dat er in de buurt van het national park verder eigenlijk niets te doen valt. Alle accommodatie die er zit is gericht op het National Park. Uiteindelijk zijn we zelf op het idee gekomen om naar Muak Lek te gaan om watervallen te gaan bekijken. Voordat onze bus vertrok hadden we nog een half uurtje over. Precies genoeg tijd over voor een Thaise voetmassage. Dit was echt hilarisch! Juliette en ik namen allebei de massage en er waren in de massageruimte 5 vrouwen. Drie hiervan zaten dus gewoon om ons heen en bekeken ons uitvoerig! We hebben continu in een deuk gelegen dus de massage was niet erg rustgevend. De vrouwen noemde alles op wat ze mooi aan me vonden, zoals m'n ogen, m'n wimpers en m'n wenkbrauwen.
Na de massage wilden de dames ook nog met ons op de foto! Erg grappig. Zo lief zijn die Thaise mensen!

Gelukkig onze bus kunnen halen en goed aangekomen in muak lek. Soms zijn bushaltes hier gewoon langs de grote weg, dit keer ook en dus staan we ergens in de middle of nowhere. Uiteindelijk Thaise mensen in uniform tegengekomen en met behulp van een point it boekje aan kunnen wijzen waar we heen. Een Thaise man maakt wat gebaren en vertrekt. Een voorbijganger spreekt wat Engels en legt ons uit dat de man ons wil brengen naar de waterval, want vanaf hier kun je er anders niet komen, er zijn geen taxi's in de buurt. De man haalt inderdaad eigen auto op. Wij stappen in en denken echt waar gaan we heen en waar zijn we beland. Als we iets vroegen hield hij z'n hand op en zei niets omdat hij geen woord Engels sprak. Na 20 min kwamen we aan bij de waterval. We wilden de man geld geven maar hij wilde niets aannemen. We waren echt verbaasd over deze ontzettende lieve daad van deze man! Na aandringen wilde de man toch echt niets aannemen, hij zei dat hij geld genoeg had. Veel Thaise mensen willen per se wat voor anderen doen, vanwege de leer van Buddha.

De watervallen waren erg mooi. Samen met Juliette heb ik wat gewandeld en gerelaxed aan het water. Het viel ons erg op dat wij de enige westerse mensen waren in de verte omtrek. En de mensen daar vonden ons wel erg bijzonder. Er werd werkelijk op elkaars schouders getikt als ze ons zagen, van 'hee kijk daar eens!'. Bizar eigenlijk! Ook kwamen we er achter dat niemand echt in een zwembroek of bikini zwemt. Sowieso alle vrouwen droegen normale kleding tijdens het zwemmen. Wij deden dus maar hetzelfde!

De terugreis begon bij een mini busstation in Muak lek naar Saraburi met een grote bus. De bus was ontzettend oud en we zijn blij dat we heelhuids zijn aangekomen. In Saraburi, een klein stadje ongeveer 2 uur vanaf Singburi begreep niemand ons. Niemand sprak er een woord Engels en we deden er gigantisch lang over tot iemand ons begreep. Achteraf is dit natuurlijk allemaal part of the experience en een leuke herinnering, maar op zo'n moment is het soms best vermoeiend. Zeker als het al de 10e keer is die dag. In die kleine plaatsjes js het zelfs zo erg dat ze gewoon echt geen woord Engels spreken, zelfs niet Hello of andere simpele woorden.

Uiteindelijk toch een mini busje naar Singburi ingestapt. Na ongeveer een uur stopte de bus, iedereen stapt uit en wij blijven als enige zitten. Er wordt druk gebaard dat wij uit het busje moeten komen, maar dit willen wij niet want we hebben betaald tot Singburi. Uiteindelijk blijkt dat de werkdag van de chauffeur erop zit en dit busje dus doodleuk niet verder gaat. Staan we daar leuk ergens in Lopburi, zomaar op een kruispunt. Nou echt we voelde ons echt voor de gek gehouden. Iets verderop staat een taxi en meerdere mensen zeggen dat we die taxi moeten nemen. Het blijkt dat er gewoon geen enkele bus meer gaat, niets, en na een kwartier wordt duidelijk dat we deze taxi moeten nemen of anders moeten overnachten in Lopburi en morgen pas verder kunnen. Dat wilden we natuurlijk niet, want de volgende dag moesten we gewoon vrijwilligerswerk doen! De taxi ging voor 500 Bath naar Singburi, 250 p.p. Erg duur aangezien we op de heenreis voor het hele stuk maar 30 hebben betaald! Gelukkig toch af kunnen dingen naar 400 Bath, ongeveer 5 euro p.p. Klinkt weinig maar voor Thaise begrippen best duur!

Zoals jullie kunnen lezen was dit een bijzonder weekend, we hebben erg gelachen! Verder heb ik het nog steeds ontzettend naar m'n zin in Thailand. Het is echt een heerlijk land! Op dit moment bevind ik mij in Umphang (zoek maar op op de kaart), in het westen van Thailand. Hier vertel ik later meer over!

Mijn volgende blog zal gaan over mijn laatste week bij het weeshuis! Wat gaat de tijd snel! Ik hoop dat alles goed gaat met jullie.

Liefs,
Es