Lovely Cambodia!

Lieve allemaal,

Op dit moment bevinden we ons in Vietnam. Na 2,5 week was het tijd om door te gaan naar Vietnam. Wat heb ik genoten in Cambodja. Ik was nog lang niet klaar in dat land. Wat een mooi land, wat een leuke mensen, lekker eten en nouja alles was echt geweldig!

In Cambodja heeft elk huis minimaal één hangmat. De mensen houden van luieren. Hoewel ze toch wel actiever zijn dan hun buren in Laos. Veel mensen werken hard. Elk gezin heeft een scooter, en daar zit dan het hele gezin tegelijk op ;) Er rijden erg weinig personenauto's, dus alles wat wij normaal vervoeren in een auto vervoeren zij gewoon op een scooter.

Zoals ik zei, in Cambodja zijn de mensen erg lief en vrolijk. Iedereen lacht vriendelijk, zwaait naar je of roept 'helloooooooo'. Verder weten ze niet wat veiligheid inhoudt. Op de wegen halen ze de vreemdste capriolen uit. Je kunt beter achterin zitten zodat je niet op de weg kunt kijken ;) niet alleen op de weg letten ze niet op. Kinderen lopen 's avonds en 's nachts gewoon op straat of ze nemen gewoon baby's mee op de scooter. Maar ja aan de andere kant: wij nemen ook van alles achterop de fiets.
Cambodja is zeker het armste land wat we hebben bezocht tijdens deze reis. Kinderen bedelen op straat of proberen dingen te verkopen. Toch heb ik me altijd veilig gevoeld. Wel werd het soms een beetje te gek en moet je opletten. Maar vaak zijn wij heb slimmer af en hebben we ze door. Met feestdagen, zoals Khmer New Year, is alles twee keer zo duur, van buskaartjes tot hostels tot tours. Maar natuurlijk wil iedereen hier van mee profiteren. Men weet natuurlijk dat wij geld hebben, maar als we iedereen wat zouden geven zouden we een geldboom moeten hebben. Bij elke dienst, zoals een ritje met een tuktuk, wordt gevraagd om een tip, want 'give me happy Khmer New Year'.
Toch zijn we niet opgelicht in Cambodja, of vaak waren we hen gewoon te slim af ;) Ik vind het soms zo bijzonder, deze mensen leven zo anders dan wij. De Khmer werken heel hard en proberen te leven als een goede Buddhist.
Het is grappig dat ze ons zo leuk en mooi vinden. Maargoed zo kijken wij precies hetzelfde, wij kijken naar hen en zij -ja- wijzen zelfs naar ons. En ondanks de vreselijke geschiedenis zijn deze mensen zo vrolijk en oprecht vriendelijk. Ja Cambodja staat samen met Thailand op één tot nu toe. Ik denk er over om na Vietnam nog een weekje terug te gaan. Ik weet het nog niet helemaal zeker, maar ik heb het gevoel dat ik nog niet alles heb gezien daar. Anne weet nog niet wat ze gaat doen. We'll see!

Terug naar waar ik gebleven was. Na drie overnachtingen in Battambang was het tijd om door te reizen naar Phnom Penh. Het is dan dinsdag 15 april. Tijdens de busreis voelde ik me al niet zo lekker, maar toen we aankwamen in de hoofdstad voelde ik me helemaal belabberd. Misschien heb ik koud gevat de dag ervoor, we waren doorweekt na het nat gooien tijdens Khmer New Year en hebben daarna nog een tijd in de tuktuk gezeten. Ik heb geen idee wat het was. Ik heb helaas dus minder van Phnom Penh kunnen zien dan ik had gehoopt. Woensdag heb ik de hele dag in en rondom mijn bed doorgebracht. In de avond ben ik wel mee gaan eten met Anne en drie anderen die zij de avond hiervoor had leren kennen, twee jongens uit Engeland en een meisje uit Australië. Leuk om hen te leren kennen. Toch voelde ik me niet heel goed nog dus daarna gelijk gaan slapen.
De volgende dag hadden we een druk programma. In Cambodja vind je 300 killing fields, en één van de bekendste is gelegen vlakbij Phnom Penh. Echt vreselijk allemaal wat daar is gebeurd. Heel naar om daar rond te lopen. Wanneer je daar komt maak je een soort wandeling langs verschillende punten. Je loopt met een headset op je hoofd en kunt bij elk punt luisteren. Het was heel fijn dat we alles in het Nederlands konden luisteren. Er wordt goed en duidelijk verteld. Het heeft een verhaallijn van punt naar punt en je kunt extra dingen aanklikken, zoals persoonlijke verhalen. Ik heb alles geluisterd. Ik wilde er graag de tijd voor nemen. We zijn er meer dan twee uur geweest. Het was ontzettend indrukwekkend en het komt echt binnen. Het was erg triest om daar te zijn. Je kunt veel dingen nog ontzettend goed zien. Je ziet de massagraven; iedere keer als het regent komen er botten en/of kleding naar de oppervlakte. Het is ook nog niet lang geleden, iets minder dan 30 jaar. Verder worden er dingen verteld aan de hand van de bomen die er staan. Het is bizar, die bomen staan er gewoon nog! Er wordt erg in detail verteld. Er stond een grote boom, genaamd de killing tree. Tegen deze boom zijn babies doodgeslagen. Als je voor die boom staat en dit word je verteld via je headset, nou dat komt wel binnen, echt vreselijk. Tijdens de wandeling lopen we op een dijk. Aan de ene kant van de dijk is een massagraf. Aan de andere kant zijn rijstvelden. Achter een hek staat een man van rond de 50 met nog maar één been. Hij bedelt om geld door het hek heen. Ik ben gefocust op het verhaal dat ik te horen krijg via de headset en bedenk me dat ik niet iedereen wat kan geven. Een paar minuten later loop ik toch terug naar de man en geef hem wat geld. Ik bedacht me hoe kan ik deze man niets geven nu ik hier bij de killing fields ben. Deze man is ook getroffen door de Khmer Rouge. Hij is waarschijnlijk op een landmijn gaan staan en/of heeft trauma's. Toch is het lastig om wat te geven. Veel mensen bedelen elke dag en eigenlijk is het niet goed als we wat geven. Hierdoor gaan bijvoorbeeld kinderen niet naar school omdat de ouders denken dat hier sneller geld mee wordt verdiend.

Om terug te komen op de Killing fields: het was vreselijk om allemaal te zien en erg indrukwekkend om op zo'n plek te zijn waar zulke nare dingen zijn gebeurd.
Ik moet ook zeggen dat ik doordat ik hier ben geweest bepaalde dingen van de Cambodiaan beter begrijp.
Na de Killing fields vertrokken we naar S 21. Een grote gevangenis in Phnom Penh uit de tijd van Khmer Rouge. Dit was minstens zo indrukwekkend. Alle cellen zijn nog in tact. Het is naar om er door heen te lopen. Er was één verdieping met hele kleine donkere cellen. De bloedspetters waren zichtbaar op de grond, vreselijk. Ook een beetje eng om daar te kijken. Ik liep op dat moment alleen, er was verder niemand. Dan dringt het pas erg tot je door wat er in die ruimte heeft plaatsgevonden. Ik ben snel weer naar beneden gelopen.

Vrijdagochtend vertrokken we met een bus naar het zuiden, de badplaats Sihanoukville. Het was niet onze bedoeling om hier heen te gaan, omdat het echt zo'n lelijke badplaats is. Toch zijn we één nacht gebleven, we zaten bij Otres Beach 2. Toen we aankwamen kleedden we ons direct om om te gaan zwemmen in de zee. Eindelijk strand in Azië! Had ik nog niet eerder gehad! Helaas hadden we pech, want nog voordat we een voet hadden gezet op het strand kwam het met bakken uit de lucht. Dat werd dus binnen schuilen. Balen, want ik kon eindelijk na een maand weer zwemmen (vanwege die brandwond) en in die hitte is dat wel fijn! In de avond nog wel een gezellige bbq gehad met een stel uit Hongarije (Hongaren waren we nog niet eerder tegengekomen!).

Zaterdagochtend namen we de boot vanuit de pier in Sihanoukville naar het eiland Koh Rong. Er was nogal wat verwarring op welke boot we moesten. Er werd ons een boot toegewezen, maar op diezelfde boot zaten mensen die een tour gingen doen! Terwijl wij dus echt een directe boot naar Koh Rong hadden geboekt. Wat bleek: wij gingen gewoon diezelfde tour doen hahaha! Zaten we dus opeens een tour te doen waar we helemaal niet om gevraagd hadden en ook niet voor hadden betaald. Maakt allemaal niks uit hier! Onderweg stopten we midden op zee om te zwemmen. Heerlijk weer was het, super fijn. En ik heb voor het eerst kunnen snorkelen! Wat was dat cool. Het was maar kort maar ik heb mooie vissen gezien! Op de boot was het erg gezellig. We hebben direct veel mensen leren kennen. Een groepje vrienden; een man uit Alaska, en een vrouw en man uit de Filipijnen reisden samen. Ik weet weer een heleboel meer over Alaska zullen we maar zeggen! Wat kan die man praten haha! En schaterlachen! Zij deden dus de tour. Verder waren er drie anderen, twee jongens (Rodrico en Toshiro) uit Chili en een meisje (Natalia) uit Colombia. Zij gingen ook naar Koh Rong. We konden het direct goed vinden samen en besloten samen een hostel te zoeken zodra we aan zouden komen op Koh Rong. Op een gegeven moment kwam er een eiland in zicht. Wij dachten allen, dit zal Koh Rong zijn, maar nee wat bleek we gingen eerst nog een ander eiland op (onderdeel van die tour). Nou we mogen de schippers wel bedanken. Wat een prachtig eilandje was dit. Echt een waar paradijs op aarde. Het zand was witter dan wit en de zee blauwer dan blauw. In het enige restaurantje dat te zien was op het strand kregen we barracuda voorgeschoteld. Dit alles gratis! En ja ik vond het super lekker! Voor en na de lunch hebben we heerlijk in de zee gelegen, nog steeds verbaasd over deze leuke verrassing.
Hierna vertrokken we weer met de boot en na een uur kwamen we dan echt aan op Koh Rong. Wat een leuk eilandje. Ook prachtige witte stranden en een heerlijke zee.
Eenmaal van de boot af was het tijd om een hostel te zoeken.
Op het eiland zijn geen wegen, dus ook geen verkeer. Men loopt over het strand of neemt de boot. Zodra ik van de boot af kwam dacht ik: 'hier gaan we een leuke tijd hebben'. Ook handig dat we al mensen op de boot hebben leren kennen. We besloten in hetzelfde hostel een kamer te nemen. Het was de goedkoopste kamer op het eiland ongeveer haha. De kamer moest nog 'schoon worden gemaakt' toen wij aankwamen. Een mevrouw komt de kamer in, schud de lakens uit en veegt het zand eraf, hierna vertrekt ze weer. Okee geen schoon bed dus, wat ben ik weer blij met m'n lakenzak.
Na ons te hebben geïnstalleerd zijn we naar het strand gegaan. Heerlijk in de zee gezwommen en nog meer mensen leren kennen (bijna allemaal uit Zuid-Amerika, Chili, Argentinië en Colombia). Echt niet normaal veel Spaanssprekende mensen op dat eiland! Het strand was heerlijk. In de avond lekkere noodles gegeten met z'n vijven bij Coco's. Hierna bestelden Rodrico en ik een cocktail. Rond twaalven zijn we naar een ander strand gelopen. Het was een wandeling door de jungle en het was pikdonker. Na ongeveer 20 minuten kwamen we aan op een klein strandje en hier werd een beachparty gegeven. We hebben echt een super leuke avond gehad! Weer andere mensen ook leren kennen. Iedereen staat open voor nieuwe contacten en dat is zo leuk! Rond drie uur was de rest moe en dus gingen we naar huis.

De volgende dag was het weer tijd om te genieten van het eiland. we beginnen de dag met een baquette met ei (ook echt een overdosis aan eieren hier in Azië) en natuurlijk een lekkere mangoshake. We zijn vanaf ons strand gelopen naar een strand een stuk verderop, een half uur lopen. Je loopt een stuk over het strand en een stuk door jungle. Een mooie route en het strand waar we terecht kwamen na de wandeling was echt ongelooflijk. Wat een paradijs. Een breed hagelwit strand en water weer zo helder blauw. We hebben hier de hele middag gelegen, heerlijk!! Zwemmen en een boekje lezen in de zee. Kunnen we hier niet blijven dacht ik nog haha.
Op een gegeven moment kregen Anne en ik wel wat trek en dus zijn we teruggelopen naar het andere strand. We hebben heerlijke brushetta gegeten. Mmmm. Toen we net terug wilden lopen naar het hostel kwamen we Toshiro, Rodrico en Nathalia tegen. Zij gingen weer naar het strand en dus zijn we met hun weer terug gegaan. Wat is het toch heerlijk om niets te moeten en geen rekening te hieven houden met de tijd. Ja ik maak jullie allen nu vast jaloers ;)
In de avond hebben we met z'n allen gegeten bij een restaurantje. Ik heb een lekkere curry gegeten. Na het eten had zo ongeveer iedereen een after dinner dip. Na even relaxen besloten Anne en ik een biertje te gaan drinken, want anders was ik zeker in slaap gevallen. De rest is wel in slaap gevallen. Bij Coco's kwamen we twee Nederlanders tegen waar we even mee hebben gepraat. Rond 1 uur zijn we gaan slapen. Feestjes en veel zon zijn best vermoeiend. Wat hebben wij toch een zwaar leven hier!

Maandag hebben we een ontzettend leuke dag gehad. Alles was perfect! De vorige dag waren we bij een prachtig strand geweest. Omdat we veel in de zee gingen zwemmen leek het me niet verstandig om m'n camera mee te nemen en die op het strand te leggen, sowieso niet met dat zand ook. Maar toch had ik een beetje spijt toen ik een ander meisje mooie foto's zag maken met haar camera. Ik stond op tijd op zodat ik dezelfde wandeling kon maken naar het mooie strand. Met mijn camera deed ik er anderhalf keer zo lang over haha! Ik heb echt genoten. Omdat ik zo vroeg was, was ik gewoon echt alleen.

Op de terugweg moest ik nog redelijk hard doorlopen, door het mulle zand gaat dat minder snel natuurlijk. We hadden namelijk een tour geboekt met z'n vijven. Om 1 uur vertrokken we met een bootje en nog ongeveer 15 anderen de zee op. We stopten na ongeveer 20 minuten varen bij een klein eilandje om te snorkelen. Dit was echt super leuk en mooi! Het is zo gaaf om gekleurde vissen om je heen te zien zwemmen. Ik heb ook wat gekleurd koraal gezien, paars, groen en blauw.
Hierna vertrokken we weer met de boot en stopten we ergens midden op zee om te vissen. Met een rolletje visstand gewikkeld om een plastic houder proberen onze lunch te vangen. Je moest flink wat geduld hebben. Maar raad eens: na flink wat geduld heb ik een vis gevangen! Als enige meisje, ja ik ben best trots haha! Na het vissen gingen we terug naar Koh Rong om te lunchen. Gelukkig was ik één van de eersten die eten kreeg (zoals de jongens zeiden dames gaan voor), want op een gegeven moment werd er gewoon doodleuk gezegd dat er geen rijst meer over was! Terwijl die lunch gewoon inbegrepen zat! Kan allemaal hier dus, ze vangen gewoon geld maar leveren niks. Raar dus.

Na de lunch vertrokken we opnieuw met de boot, naar Long Beach, een lang strand van wel 7,5 km. Toen we aankwamen stond de zon al vrij laag. Iedereen is echt lyrisch over dat strand, maar ik vond eigenlijk het andere strand, White Beach veel mooier. Bij Long Beach lag veel rommel en zeewier langs de kustlijn.
Long Beach is wel het enige strand op Koh Rong waar je de zonsondergang kunt zien. We hebben de hele zonsondergang gekeken, en wat was dat prachtig! Toen de zon nog hoger aan de hemel stond waren er wat wolken, maar zodra de zonsondergang begon waren alle wolken verdwenen. Heerlijk in de zee gezwommen en nog wat foto's gemaakt met Anne. Rond 7 uur namen we de boot weer terug. De boten liggen allemaal achter de branding, dus we moesten met onze tassen boven ons hoofd door het water waden. Na even varen stopten we weer op zee. Het was pikdonker, het beetje licht kwam van de maan en de duizenden sterren. Werkelijk prachtig. Rondom het eiland Koh Rong leeft plankton dat licht geeft in het donker. Het was pikdonker en iedereen sprong in de zee om het plankton te kunnen zien. Zodra je beweegt in het water licht het plankton op, het schittert om je heen. Het plankton is groen/geel en is echt magisch om te zien. Na even in het water te zijn geweest gingen we terug op de boot. De terugreis duurde langer, want we kwamen een boot tegen die stil lag en dus hebben wij die getrokken, terug naar Koh Rong. 's Avonds heb ik met Anne gegeten. De rest was al eerder gaan eten, terwijl wij eerst gingen douchen. Hierna hebben Anne en ik een biertje gedronken. De rest sliep op dat moment en wij wilden niet blijven wachten, ik was bang dat ik dan zelf in slaap zou vallen.
's Avonds was er weer een beach party op het mooiste strand van het eiland, White Beach. Dit was echt een super leuk feestje. We hebben eerst gekletst met twee Nederlandse meisjes en later kwamen Torshiro, Rodrico en Nathalia aan. Hier hebben we de rest van de avond mee gekletst. Het was super gezellig die avond en we hebben heerlijk op het strand gezeten. De avond was lang: ik was tussen 7 en half 8 thuis. We wilden graag de zonsopgang bekijken, maar helaas was er geen zon! Haha dus we hebben op het strand gezeten en zitten wachten, maar nee hij kwam niet!
Wat was dit een gave dag en avond, wat een heerlijk eiland! Ik heb zoveel plezier gehad!

Na twee uur te hebben geslapen was het alweer tijd om op te staan. Check-Out time was om 10 uur namelijk. Ja inderdaad ik lag om 7 uur in bed en ging er om 9 uur weer uit. Wij als keurige Nederlandse meisjes gingen braaf om 10 uur onze kamer uit. Onze Zuid-Amerikaanse vrienden bleven gewoon lekker slapen en geen haan die er naar kraaide!! Potverdorie dat had ik ook moeten doen natuurlijk!!
Maargoed dit was onze laatste ochtend en middag op Koh Rong, die moesten we natuurlijk wel goed besteden. Ik wil nog niet weg!! Wat is dit een leuk eiland. Prachtige stranden, heerlijke blauwe zee, mooi weer, leuke feestjes en leuke mensen. Wat wil je nog meer? Nouja na een stevig ontbijt zijn Anne en ik op het strand gaan liggen. Heerlijk in de zee gelegen. Echt afkoelen doe je niet aangezien de zee wel 30 graden is. Maar oh wat is het daar mooi. Echt een tropisch eiland. Na wat hangen en relaxen was het tijd om onze spullen te pakken in het hostel. Nog een lekker mango shake (Ja echt een overdosis aan mango sinds ik in Azië ben!!) en een lekkere fruitsalade voor op de boot.
Nadat we Nathalia gedag hadden gezegd - zij bleef nog een paar dagen op Koh Rong - namen wij om drie uur de boot terug naar Sihanoukville, de badplaats waar we eerder 1 nacht hadden overnacht. Gelukkig zijn 'Chilien's' altijd laat dus leek ik eens een keer niet langzaam haha! Anne is altijd heel snel klaar en nouja ik niet dus haha. Maargoed we hebben net op tijd de boot gehaald! Op de boot gebeurde niet veel. Ik geloof dat iedereen weinig geslapen had ;)

Onze Chileense vrienden hadden al eerder overnacht bij Serepenity beach en dus liepen we naar datzelfde hostel om daar te overnachten. Handig dat we nu eens niet hoefden te zoeken. 's Avonds hebben we nog een keer gegeten met Toshiro en Rodrico en daarna was het tijd om afscheid te nemen. Zij namen de nachtbus naar Siem Reap en wij bleven nog een nachtje in Sihanoukville.

Sihanoukville vind ik echt niks aan. Of in ieder geval niet op dit moment, misschien vanwege het laag seizoen, maar alles is hier leeg en nouja het is een beetje Salou-achtig, niet echt wat nou mooi is. Maargoed we moesten hier blijven want we moesten ons visum voor Vietnam nog regelen. Waren we ook lekker op tijd mee haha. De volgende avond wilden we namelijk de nachtbus al nemen. We waren van plan om ons visum te regelen in Phnom Penh, maar vanwege Khmer Nieuwjaar was alles duurder, en dus het visum ook. 20 dollars duurder is voor een backpacker best veel ;) en dus stelden we het weer uit tot Sihanoukville. Toen we aankwamen werd ons verteld dat het consulaat gesloten was vanwege Khmer Nieuejaar. Nouja we konden er dus niet echt wat aan doen. Toen we dus opnieuw in Sihanoukville aankwamen moest het snel geregeld worden. Toen we het eerste de beste kantoortje binnenstapten werden we direct bang gemaakt met dat het niet ging lukken binnen een dag. Daar ging onze strakke planning! We vroegen of het bij het consulaat wel sneller zou kunnen, maar dat ontkennen ze dan omdat ze natuurlijk willen dat we het bij hun regelen haha.
De volgende ochtend na ons ontbijt dus maar met een tuktuk gegaan naar het Vietnamese consulaat. Papiertje invullen, dat ging makkelijk. Wel nog ergens daar 10 dollar verloren. Geen idee hoe, maar echt heel dom dus. Dat waren m'n laatste dollars voor m'n avond eten haha! Gelukkig heb ik altijd Anne bij de hand die altijd alles keurig netjes op orde heeft.

Om 10 uur lagen we op het strand, tot een uur of 12. Er kwamen wat Cambodiaanse vrouwen langs die wel onze voeten een pedicure wilden geven. Na wat afdingen werden onze teennagels keurig geknipt, gevijld en gelakt voor 2 dollar p.p. Lig je daar op het strand aan zee terwijl iemand je nagels aan het lakken is haha! Leuk om mee te maken. Hierna hebben we nog in de zon gelegen (je verbrand levend) en in de zee gezwommen. Het strand bij Sihanoukville is eigenlijk maar een lelijk strand ('s-Gravenzande is mooier!), raar dat Koh Rong maar een paar uur verderop ligt.

Na het eten van een bord noodles en wat relaxen was het tijd om ons paspoort met Vietnamees visum weer op te halen. Voordat onze nachtbus vertrok hebben we nogmaals gegeten bij hetzelfde eettentje. Dit was ook eigenlijk onze enige optie, want we hadden niet meer dollars en Riel dan dat haha!
Om 7 uur moesten we ons melden bij een kantoortje. Hier hebben we een half uur zitten wachten op de bus.
Vietnam here we come!

Liefs, Es