Lekker weekend

Bonsoir ma famille et mes amies,

Gelukkig gaat alles hier weer prima. Ik ben weer helemaal beter. Ben ik erg blij mee, want het was echt verschrikkelijk om thuis te zitten, beetje down werd ik er wel van.

Ik was gebleven bij maandag, ik moest naar de dokter. Ik dacht dat ik voor zo'n verklaring wel gewoon langs kon gaan (aangezien iedereen dat hier moet halen als die ziek is/thuisblijft van school/werk), maar dat kan dus niet zomaar. Je moet een afspraak hebben. Nu is dat natuurlijk ook wel zo in Nederland, maargoed het enige wat ik nodig was was die verklaring, omdat dat verplicht is. Ik had er niet echt zin in om te gaan, want ik had geen stem, dus dat zou lekker lastig gaan.

Ik heb beneden in de foyer gevraagd of iemand mij kon helpen dus weer moeilijk gedaan met briefjes ;)
Toen heeft één van de mensen hier beneden naar verschillende dokters gebeld, wel 7 geloof ik. Veel hadden geen tijd of deden moeilijk of whatever. Gelukkig zijn er heel veel dokters, alleen al in mijn straat zitten er een stuk of 6. Uiteindelijk heeft hij dus een afspraak kunnen maken bij een dokter aan het eind v/d straat.

's Middags om 3 uur had ik een afspraak. Ik kon nog steeds niet praten, alleen zacht fluisteren, maar dat dan weer slecht voor je stem. Zoiets had ik nog nooit gedacht en dit duurde nu al 3 dagen voort, gek werd ik. Aangekomen bij de dokter heb ik eerst nog 3 kwartier in de wachtkamer zitten wachten. Maarja, dat is de franse mentaliteit, daar moet ik nu maar aan gewend zijn zou je denken hè. Gaat allemaal niet zo vlot in Frankrijk. Ik dacht nog; zit ik wel bij de goede dokter?!

Gelukkig was dat wel het geval. Ze heeft me helemaal onderzocht wat ik allemaal mankeerde. Ik moest zelfs op zo'n bed liggen. Ik dacht bij mezelf, mevrouw het is echt alleen maar m'n keel hoor. Nouja wist ik in ieder geval dat ik verder niks mankeerde. Ik had dus wel een keelontsteking of nja het was in ieder geval geïrriteerd en rood. Ik kreeg nieuwe medicijnen en heb mijn arrêt de travail (doktersverklaring) gekregen. In Frankrijk is dit verplicht. De dokter kijkt wat je mankeert en beslist dan hoeveel dagen je moet thuis blijven. Het handige hiervan is dat je je dus niet hoeft te verantwoorden op je werk, want met deze verklaring is alles direct duidelijk. Ik ben dat natuurlijk niet gewend, dus ik heb elke dag gebeld naar m'n werk. Kwam ik dus donderdag op m'n werk, waren zij dus helemaal in de war van mij geraakt omdat ik elke dag gebeld had. De Front Office Manager dacht dus iedere keer dat ikb elde dat ik de dag daarna dan zou beginnen. Okee heel slim?!

Ik was zelf van plan om woensdag wel weer aan werk te gaan (dinsdag had ik vrij), maar de dokter vond dat geen goed plan, dus ik moest woensdag ook nog thuisblijven van d'r. De eerste dagen waren eigenlijk wel fijn, ik had tenminste ook tijd om uit te rusten. Maar op een gegeven moment werd ik gewoon echt gék van het binnen zitten. Mja, met mensen praten beneden ofzo, dat zat er ook niet in, want ik had dus geen stem. Très horrible kan je wel zeggen.

Donderdag ben ik dus weer begonnen met werken. Mijn stem was eigenlijk nog niet helemaal zoals hij hoort, maar ik wilde gewoon werken (okee dit klinkt heel raar moet ik je zeggen). Ik was gewoon blij dat ik eindelijk weer naar buiten kon en dat ik weer iets kon doen. Toen heb ik vrijdag nog gewerkt van 3 tot half 12 's nachts en toen begon mijn weekend.

Wow, ik had eindelijk eens op zaterdag vrij! Súper. Zaterdag eerst even flink uitgeslapen. Ik was nog steeds moe, terwijl ik dus de hele week thuis was geweest, maar van dat ziek zijn word je ook nogal moe! Zaterdagmiddag ben ik met Nienke gaan winkelen in rue de Rivoli. Was blij om weer iets gezelligs te doen. Helaas hebben we weer allebei niks gekocht. Pff, ik moet tóch nog winterkleren hebben (okee ik heb nog van vorig jaar, maar je snapt het wel hè ;)). Eind v/d middag weer teruggegaan. Stokbroodje gegeten en even niks gedaan, beetje internetten.

's Avonds ben ik gaan stappen met Nienke, Marit (zus van Nienke) & Maxime. Rond 11 uur dus afgesproken bij Café Oz. Dit is een Australische bar in het centrum van Parijs (vlakbij Chatelet). Het is een bar, maar je kunt er ook dansen. Helaas was gisteravond de muziek een stuk minder dan de vorige keer, helaas. Misschien omdat het Halloween was gister. Dat is trouwens echt niet mijn ding zeg. Vind daar echt niks aan. Vooral in mijn buurt liep iedereen zo verkleed en ik leek wel de enige die het feestje vergeten was ofzo ;)

Toch heb ik een hele leuke avond gehad en weer veel gelachen. We hebben erg veel lol vooral omdat er echt de meest foute fransen rondlopen die dan je aandacht trekken. Als je ze vriendelijk bedankt zijn ze dus gelijk beledigd. Wij hebben er alleen maar lol om ;)
Volgende keer wil ik wel naar een andere club. Je hebt hier echt van die mooie designclubs. Maargoed, daar betaal je dan natuurlijk ook voor ;)

Ik heb nu 4 dagen vrij, dus dat is wel even lekker. Wat alleen jammer is; ongeveer alle Nederlandse au-pairs zitten nu in Nederland om hun familie te bezoeken en er is dus niemand om wat mee af te spreken. Vandaag dus helemaal niks gedaan eigenlijk. Ik was ook nogal brak van gisteravond, hoewel het deze keer niet eens zo laat was, want ik was 3 uur thuis, valt toch nog best mee ;)
's Nachts ga ik trouwens terug met de Noctilien, dat is de nachtbus van Parijs. Het maakt niet uit op welk tijdstip je met de bus gaat in Parijs, het is altijd druk, of je nou 3 uur 's middags gaat of 5 uur 's nachts. Ben weer veilig thuisgekomen, dus dat gaat prima zo.

Verder niet echt nieuwtjes. Op het werk gaat het wel redelijk. Heb het nu niet echt naar m'n zin. Ben er beetje klaar meer. Dingen zijn niet of niet goed geregeld. Slechte organisatie. En voor mij als stagiaire regelen ze al helemaal niks. Daar moet ik dus wat aan gaan doen en snel.

Ben nu wel toe om naar de andere afdeling te gaan, moet ik zeggen. Ik ben ook wel weer aan nieuwe mensen toe op m'n werk.

Morgen wordt vooral een huishoudelijke dag denk ik. Opruimen, schoonmaken, wassen en nog wat andere zaken regelen. Dinsdag ga ik weer hardlopen en koken met Nicole, dus daar kijk ik naar uit :)

Bonne soirée et a plus.

Bisous,
Esmeralda